Obserwując zachowania dzieci w wieku przedszkolnym można dostrzec w nich pewien potencjał zachowań agresywnych, który ujawnia się w zależności od sytuacji, w której znajdzie się dziecko. Zjawisko agresji wśród tak małych dzieci zaczyna się – w ostatnich czasach – coraz bardziej nasilać. W codziennym życiu przedszkolaka agresja może „zdarzyć się” w każdym miejscu i czasie. Mamy tu na myśli sprzeczki, przezwiska, kłótnie, obraźliwe słowa, popychanie, dokuczanie, ciągnięcie za włosy, wyśmiewanie, zabieranie zabawek, niszczenie ich, a nierzadko także i bójki. Zaliczyć tu można też brak przyzwolenia na przyłączenie się do zabawy, wykluczenie kogoś z zabawy. Jest to także forma obrony siebie i innych. Dzieci najłatwiej i najczęściej uczą się zachowań agresywnych poprzez naśladownictwo i modelowanie (dorośli – rodzice, grupa rówieśnicza, telewizja, komputer – gry). Dzieci przebywają w przedszkolu od 6:00 do 16:00. Znaczną część dnia dzieci spędzają więc w grupie rówieśniczej, w środowisku zupełnie innym niż rodzina, co powoduje rozluźnienie więzi rodzinnych, narastającą frustrację, a w konsekwencji prowadzi do zachowań niepożądanych czy wręcz agresywnych. Zachowania agresywne dzieci niepokoją zarówno rodziców, nauczycieli, jak i same dzieci.
Warto pomóc dziecku i nauczyć je, jak w sposób akceptowalny społecznie można radzić sobie z tymi trudnymi emocjami. Dzieci, które potrafią sobie uświadomić własne uczucia i mogą je wyrażać, łatwiej radzą sobie ze złością i agresją.
